Η ιστορία με το Μνημείο του Ολοκαυτώματος στην Πρέβεζα, που πρώτο είχε αποκαλύψει το atpreveza.gr (δείτε στην κεντρική φωτογραφία και τη μορφή που θα έχει), είναι δεδομένο πως δίχασε την τοπική κοινωνία και έδωσε μία δημοσιότητα εξόχως αρνητική για την πόλη μας.

Με δεδομένο ότι δίχασε και φανέρωσε έναν Δήμαρχο που δε θέλει να συνθέσει, πολιτικά για έναν αιρετό αποτελεί μία ξεκάθαρη αποτυχία.

Από τον όλο ντόρο που έγινε και τη συζήτηση του δημοτικού συμβουλίου Πρέβεζας προκύπτουν δύο βασικά συμπεράσματα:

1. Η πλειοψηφία των Πρεβεζάνων είναι απόλυτα θετική στο να υπήρχε ένα Μνημείο μνήμης για τον εκτοπισμό των 235 Πρεβεζάνων Εβραίων. Έχουμε αρθογραφήσει σχετικά και στο atpreveza.gr. Έτσι έπρεπε να γίνει και είναι δίκαιο. Με τον τρόπο που χειρίστηκε το θέμα ο ίδιος ο Δήμαρχος κατάφερε μία όμορφη κίνηση ιστορικής αποκατάστασης και δικαίωσης, να παραμεριστεί στο βωμό της αντιπαράθεσης. Κι αυτό αποτελεί ακόμη μία πολιτική αποτυχία του.

2. Είναι επικίνδυνο φαινόμενο για τη δημοκρατία, η βιασύνη ενός Δημάρχου ώστε να ετοιμάσει μία “φιέστα” που είχε ήδη προγραμματίσει στις 24 Μαρτίου, να οδηγεί ένα δημοτικό συμβούλιο σε ουσιώδεις παραλείψεις. Κρίνοντας ωστόσο από την ψήφιση του νομοσχεδίου για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, μπορούμε να πούμε ότι πολιτικά και αυτοδιοικητικά ζούμε πλέον στην εποχή του “κάνω ότι μου αρέσει γιατί έχω την εξουσία”. Παραφράζοντας λοιπόν το Λουδοβίκο, που είπε ότι “Το Κράτος είμαι εγώ”, μπορούμε να πούμε ότι ο κ. Γεωργάκος συμβολικά θα έλεγε “Ο Δήμος είμαι εγώ”.

Πάμε όμως και στα πιο ουσιώδη.

Στην πόλη μας θα βρεθεί αντιπροσωπεία του Κεντρικού Ισραηλίτικου Συμβουλίου στις 24 Μαρτίου για τα αποκαλυπτήρια του Μνημείου.

Το πολιτικό και ιστορικό timing γενικότερα δεν είναι καλό. Στη Λωρίδα της Γάζας γίνεται μία αιματηρή σύγκρουση, ενώ υπάρχει και προσφυγή εναντίον του Ισραήλ στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Δεν μιλούμε φυσικά για το λαό του Ισραήλ, αλλά και το Κράτος του Ισραήλ, την Κυβέρνησή του.

Να μου πείτε τι σχέση έχει η πολιτική με την ιστορική μνήμη στη μικρή πόλη της Πρέβεζας; Δυστυχώς με τους χειρισμούς του Δημάρχου Πρέβεζας δίνεται και αυτή η διάσταση και είναι κάτι που ο Δήμος μας θα έπρεπε να το αποφύγει πάση θυσία.

Η θέση της Κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι ξεκάθαρα υπέρ της ισραηλινής κυβέρνησης.

Στην ίδια γραμμή κινείται και ο Δήμαρχος Πρέβεζας και ο “Δήμος της Καρδιάς μας”, οι οποίοι για διάφορα “κομματικά γαλόνια” έχουν στο πρόσφατο παρελθόν υπερασπιστεί στο δημοτικό συμβούλιο Πρέβεζας... μέχρι τέλους κυβερνητικές επιλογές, έστω κι αν αυτές στρέφονταν εναντίον του συμφέροντος του Δήμου και των Πρεβεζάνων.

Μην ξεχνάμε ότι πριν λίγους μήνες όταν το δημοτικό συμβούλιο Πρέβεζας ψήφισε υπέρ της λευτεριάς των Παλαιστινίων (δείτε ΕΔΩ), η νυν δημοτική αρχή καταψήφισε.

Ας ελπίσουμε να μην έχει στο νου της η δημοτική αρχή για να δώσει “κομματικά διαπιστευτήρια” ή να μπλέξει με άλλου είδους οικονομικές στρατηγικές, να κάνει μία εκδήλωση όπου θα χρησιμοποιηθεί για πολιτικές σκοπιμότητες σε ανώτερο επίπεδο.

Είναι πολύ επικίνδυνο στις μέρες μας να “παίζεις” με την παγκόσμια πολιτική για μικροσυμφέροντα.

Δεν το αξίζει η Πρέβεζα, ούτε οι πολίτες της.

Δυστυχώς σε αυτή την περίπτωση η δημοτική αρχή αποδείχθηκε πολύ κατώτερη των περιστάσεων.

 

 

ΥΓ: Το γεγονός ότι η δημοτική αρχή πήρε το 46% δεν αναιρεί την ωμή πραγματικότητα των μαθηματικών. Ότι απέναντί της έχει ένα 54% που δεν την στήριξε. Ότι στην ουσία είναι μειοψηφία και όχι πλειοψηφία σε σχέση με το σύνολο όσων προσήλθαν στις κάλπες. Για να μη μιλήσουμε και για εκείνους που δεν προσήλθαν.

Το ότι ο νόμος είναι “κομμένος και ραμμένος” ώστε να κερδίζει ο πρώτος και να κάνει ό,τι θέλει, δε σημαίνει ότι καταργείται και ο αριθμητικός συσχετισμός.

Γι' αυτό και η πολιτική αξία ενός Δημάρχου μετριέται με το κατά πόσο εξασφαλίζει ευρείες συναινέσεις και όχι με το κατά πόσο επιβάλλει την εξουσία του.